Rumah si Boceh ndak jauah dari pasa Padang. Dek kalakuannyo sajak ketek, lah banyak nan kenal jo si Boceh di pasa tu.
Angku Sudi nan tukang jahik tu suko bana bagarah jo si Boceh. Sakali wakatu angku Sudi sadang jo langganan nyo, nan maantakan kain ka di jaik. Mengecek lah angku Sudi ko ka langganannyo tadi.
Sudi : Paja ko namonyo si Boceh... anak ketek paliang andia di pasa ko
Langganan : Baa tu mak? Baa lo caritonyo kok andia.
Sudi : Caliaklah dih. Santiang andia nyo paja ko
Sudi : Boceh kamarilah.... Iko pitih saribu, Iko pitih limo ratuih.. ambiak lah dek waang ciek.
Si Boceh mambiak pitih limo ratuih. Sudah tu lamgsuang balari ka tampaik kawan-kawan nyo.
Sudi : Lai nampak dek apak tu. Sabana andia paja ko ndak?
Sasudah salasai maukua baju nan ka dijahik bajalan lah langganan angku Sudi tadi. Ndak jauh dari situ nampak deknyo si Boceh sadang bamain jo kawan nyo.
Diimbaunyo lah si Boceh.
Langganan : Boceh.. baa dek andia bana waang. Di suruah mamiliah pitih saribu jo limo ratuih waang piliah limo ratuih. Ndak nan saribu doh.
Boceh : (sambia galak manih) kalau den ambiak nan saribu. Game over lah nyo Pak.. ma namuah nyo maagiah pitih co itu lai.
No comments:
Post a Comment
Tarimo kasi alah singgah, silahkan tuliskan komen